Wat vooraf ging...

Vorige week was ik met Jip bij de dierenarts voor zijn jaarlijkse check-up. Daar werd parodontitis geconstateerd, uiterst pijnlijk voor zijn baasje: de mondhygiënist...
Enthousiast of beroepsmatig, net hoe je het wil noemen, begon ik in gedachten gelijk met het opstellen van een behandelplan. Ik kon me nog net inhouden door niet naar de DPSI te vragen, maar te vragen hoe diep de pockets waren.
De pocketsonde moest van ver komen, maar hij was er! Pockets van 3mm en bloeding. Opgelucht haalde ik adem en keek de dierenarts blij aan. Zijn gezicht stond echter wat zorgelijk en zei: "Ik hoop dat we die elementen kunnen behouden, niet alleen diepe pockets maar ook recessies".
Toen pas viel het kwartje, bij een mens is 3mm heel gezond, bij een kat behoorlijk diep. Onmiddellijk beloofde ik dat ik Jip's mondhygiëne zou verbeteren. Voor je het weet zijn ze weg die pockets, dacht ik hoopvol. Gebitsreiniging onder narcose was nodig was het onvermijdelijke oordeel van de dierenarts. Met een afspraak verliet ik de praktijk.
Enthousiast of beroepsmatig, net hoe je het wil noemen, begon ik in gedachten gelijk met het opstellen van een behandelplan. Ik kon me nog net inhouden door niet naar de DPSI te vragen, maar te vragen hoe diep de pockets waren.
De pocketsonde moest van ver komen, maar hij was er! Pockets van 3mm en bloeding. Opgelucht haalde ik adem en keek de dierenarts blij aan. Zijn gezicht stond echter wat zorgelijk en zei: "Ik hoop dat we die elementen kunnen behouden, niet alleen diepe pockets maar ook recessies".
Toen pas viel het kwartje, bij een mens is 3mm heel gezond, bij een kat behoorlijk diep. Onmiddellijk beloofde ik dat ik Jip's mondhygiëne zou verbeteren. Voor je het weet zijn ze weg die pockets, dacht ik hoopvol. Gebitsreiniging onder narcose was nodig was het onvermijdelijke oordeel van de dierenarts. Met een afspraak verliet ik de praktijk.
De narcose

Jip moest voor de ingreep nuchter zijn, niet makkelijk voor hem. Na de boel bij elkaar te hebben geschreeuwd in de auto kwamen we in de kliniek aan. Jip kreeg een prikje om wat slaperig te worden. Daarna kreeg hij een masker op waardoor het anestheticum hem verder in slaap bracht.
Verrast was ik, toen ik daarna de xylocaïne spray zag. En verbaasd toen ik hoorde dat deze ook bananensmaak heeft net als die wij in onze praktijk gebruiken! Jip kreeg er inmiddels niks meer van mee. Na een paar keer sprayen werd de 'tube' op zijn plaats gebracht en konden we langzaam aan beginnen met de behandeling.
Verrast was ik, toen ik daarna de xylocaïne spray zag. En verbaasd toen ik hoorde dat deze ook bananensmaak heeft net als die wij in onze praktijk gebruiken! Jip kreeg er inmiddels niks meer van mee. Na een paar keer sprayen werd de 'tube' op zijn plaats gebracht en konden we langzaam aan beginnen met de behandeling.
De behandeling
Met de pocketsonde worden de metingen herhaald. Gelukkig blijft het bij de twee hoektanden boven, met pockets van 'slechts' 3mm. Dan starten we met de gebitsreiniging. De dierenarts reinigt ultrasoon, zonder afzuiger, daar is het dikke servet voor waar Jip op ligt. Ook is de behandeltafel licht naar voren gekanteld zodat het water niet in zijn keel komt. Ik ben dankbaar dat Jip onder narcose is en er niks van mee krijgt! Wat een grote tip zit er op de Cavitron! En zoals te verwachten vormt zich een bloedbad bij het reinigen. Ik ben blij dat ik voor mijn patiënten wat kleinere en fijnere tips heb! De noviteit om de stoel flink te kantelen tijdens mijn behandelingen bij patiënten houd ik mijn achterhoofd hahaha.
Na het ultrasoon reinigen, loopt de dierenarts alles nog na met een scaler. Een scaler? merk ik op.. en voor ik er erg in heb zie ik hem met het puntje aan de slag gaan. Les 1 op de opleiding mondhygiëne: nooit met de punt werken!! Ik slik mijn woorden in, voor ik ze uitspreek.
Na het ultrasoon reinigen, loopt de dierenarts alles nog na met een scaler. Een scaler? merk ik op.. en voor ik er erg in heb zie ik hem met het puntje aan de slag gaan. Les 1 op de opleiding mondhygiëne: nooit met de punt werken!! Ik slik mijn woorden in, voor ik ze uitspreek.
Als al het tandsteen verwijderd is vraag ik of Jip gaatjes heeft. Nee, katten ontwikkelen geen cariës zoals bij mensen, wel Feline Odontoclastische Resoptieve Laesies (FORL) legt hij uit.. De tand wordt aangetast doordat de odontoclasten weefsel afbreken, en de odontoblasten niet in actie komen om het weer aan te maken. Het is progressief en verspreid zich door de mond. Het aanbrengen van vitamine D wil het proces vertragen.

Gelukkig heeft Jip dat niet, een ware opluchting voor mij. Juist wanneer ik denk dat de behandeling er op zit komt de volgende overeenkomst met de gebitsreiniging zoals ik het bij mijn patiënten uitvoer: het polijsten. Dit had ik echt niet verwacht, zeker niet toen ik de tube Zircate zag! Nadat alle elementen zijn gepolijst fatsoeneert de assistente Jip, voor zo ver dat kan. Met wat water en een doekje verwijdert ze de resten polijstpasta. Daarna kan het uitslapen gaan beginnen voor Jip.
Nazorg
Een poetsles voor het baasje blijft uit. De dierenarts verwacht dat dat wel gaat lukken bij een mondhygiënist. In suffe toestand laat ik Jip achter bij de dierenarts en wacht op het telefoontje dat hij weer naar huis toe mag!